واکنش به عدم نامزدی فیلم"بیگانه"ساخته بهرام توکلی

ساخت وبلاگ

"یاهو"

[بیگانه ای در میان ما]

در عجبم! در حیرتم!

نمی دانم اصلا جاودانه ی بهرام توکلی "بیگانه"در جشنواره سی و دوم فیلم فجر دیده شده است یا نه!

اصلا فارغ از دیده شدن، مورد قضاوت و داوری قرار گرفته است؟ اصلا کسانی که چه در برج میلاد و چه در سینماهای مردمی به تماشای آن نشستند، آن را به صدق دل دریافتند و درک کردند؟

این سومین بار پیاپی است که پس از فیلمهای باشکوه "اینجا بدون من" و "آسمان زرد کم عمق"، اثرِ این سینماگر نخبه و دانشمند، با بی مهریِ- نمی دونم بگم هیات داوران جشنواره یا کی -روبرو می شود!
براستی چگونه می توان از دکوپاژها و میزانسن های مسحور کننده توکلی به سادگی گذشت؟ چگونه می توان زبان سینمای توکلی را که فرسنگها فراتر از سینمای ایران است نشنید؟ چگونه می توان بر بازی های درخشان فیلم بویژه بازی چشمگیر پانته آ بهرام چشم پوشید؟ چگونه می توان از صدابرداری دقیق محمود سماک باشی، فیلمبرداری ماهرانه ی حمید خضوعی ابیانه به اضافه ی فضاسازی و روایت هوشمندانه ی فیلمساز صرفنظر کرد؟

چگونه می توانهای مضمون غنی و متعالی "بیگانه" را فراموش کرد و تاثیر نپذیرفت؟ چگونه می توان تاکید عمیق بهرام توکلی بر امید را در سکانس- پلان ماقبل آخر و قراردادن کیفِ آن بیگانه روی صندلی تاکسی نادیده گرفت؛ حتی اگر این امیدواری رویاپردازانه و خیالی باشد!؟

افسوس...

همچنانکه کمال تبریزی به زعم خودش معتقد است که "امروز" رضا میرکریمی فردا فهمیده خواهد شد، شاید بتوان گفت "بیگانه" هم به زعم تماشاکنان بُستان، نه فردا بلکه شاید سالها بعد شناخته و درک شود و فعلا تا اطلاع ثانوی برای تنگ نظران غریبه و بیگانه خواهد بود!

سخت است تصور کنیم فیلمی که همه اجزای آن به شکلی کمالگونه ساخت و پرداخت شده اند، در هیچ بخشی از جشنواره فیلم فجر نامزد سیمرغ بلورین نشده باشد! قطعا اندیشه های والای بهرام توکلی هر جایزه ای را جاخواهد گذاشت اما آنچه مسلم است فارغ از اینکه سیمرغ 32م بر دوش کدام فیلمساز خواهد نشست، بی توجهی به آثار درخشان و مدرن و چه بسا پست مدرن، ضربه مهلکی بر اعتبار جوایز جشنواره فیلم فجر خواهد زد. شاید نیاز به تجدید نظری جدی در این زمینه باشد وگرنـه بیشتر از پیش- ناآگاهانه یا خدای ناکرده آگاهانه - موجبات ترغیب فیلمسازان اصیل و دلسوزمان را به خارج کردن آثارشان از مهمترین جشنواره سینمایی مملکت ایران فراهم خواهیم نمود.

 

فیلم "بیگانه" در فضای رسانه ای جشنواره فهمیده نشد و به نوعی مهجور ماند، همچنانکه درسالهای اخیر این  اتفاق برای فیلمهای شاخص و ماندگار سینمای ایران همچون بی خود و بی جهت، پله آخر و پذیرایی ساده  و... رخ داد؛ فیلمهای نویی که لایه های مستتر آنها حالا حالاها کشف نخواهد شد.

تا کی می خواهیم درجا بزنیم؟ تا کی می خواهیم فیلمسازان برجسته مان را به گوشه ای برانیم؟ بهرام توکلی جوان است و تازه نفس؛ و مطمئن باشیم که بدین زودی ها میدان هنری را ترک نمی کند و همچون همتای جوانِ خود عبدالرضا کاهانی، فیلمِ خود را خواهد ساخت حتی اگر ابدا از سوی مسئولین رسمی  و غیررسمی سرزمینمان تحسین نشود. حیف است که ما آشنایان، فیلمساز دغدغه مندمان را نشناسیم و بیگانگان از آنسوی مرزها لب به ستایش او بگشایند! این در حالیست که به حق، فیلم "بیگانه" می تواند یکی از گزینه  های جدی و مناسب سینمای ایران برای معرفی به مراسم اسکار سال 2015 باشد.

 

به قلم ایمان آینه دار

21 بهمن 1392

 

 

 

نقد فیلم کوتاه تصویری در گذشته......
ما را در سایت نقد فیلم کوتاه تصویری در گذشته... دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : cloobcom بازدید : 280 تاريخ : يکشنبه 10 دی 1396 ساعت: 4:28